The First Time

Uzun sure yalniz kaldiginizda guven veren birilerine ihtiyaciniz olabiliyor. Hani aramizdaki ciddi birseyler basliyoruz 1 2 3 basladiiik! diyen biri degil. Ya da su okulun en populer cocugu, guvenilmez, bad boy tarzinda biri, ya da is yerinin, arkadas cevrenizin kazanova tiplerinden biri degil, gercekten iyi, saf ve maalesef biz kizlarin donup bakmayacagi birine ihtiyacimiz olabiliyor. (RELATIONSHIPS sozluk: Iyi cocuk: kisa sureli iliskiler icin ideal ama her zaman motosikletli, sizi her an birakabilme ihtimali olan ve diger kizlara da pas veren, kirli sakalli tip icin terk edilen biri). Hersey hallolacak, ben senin yanindayim diyen ya da demeyen size bunu hissettiren. Baba sefkatiyle yaklasan, uzulme diyen, aglarken sizi teselli eden, iyi opusmenin degil, omzuna basini koymalarin adami...Adina iliski, ask, hoslanma demek zorunda degilsiniz, ya da diyip hissetmeyebilirsiniz :) Cunku birseyleri bitiremeyecekseniz baslamamaniz daha iyi. Ve en onemlisi de  yeni bir iliskiye baslamak zor ve cesaret isteyen bir sey! Seni ne hayatima almak istiyorum ne de hayatimdan cikarmak demek istiyoruz ama diyemeyiz cunku seni yedeklicem ben, istedigimde donerim tadinda geliyo kulaga :D
Uzun sureli iliskilerden sonra gelen guclu ayriliklardan ya da tamam, artik kimseyi istemiyorum demelerden sonra size iyi gelecek birileri! Belki arkadaslarinizin bu kiz yalniz basina kafayi yiyecek ya da sonu bakirkoy akil hastanesi olacak dememeleri icin buldugunuz biri. Bitki caylariyla kafayi bulmaya basladiginiz, uykunuzu kontrol etmek icin bir sut bir kahve ictiginiz, gelen kutunuzu doldurup size kafayi takan cocugun (iyykk) size hos gorunmeye basladigi, arkadaslariniz size birilerini buldugunda ona dair saydigi sadece iyi ozellikler aklinizda kalmaya basladigi donemde karsiniza cikan biri! Kendiliginden... Evrenin size sizi oyalamasi icin gonderdigi biri de olabilir pekala. Ya da belki degil, kim bizim hakkimizda donen planlari cikacak firsatlari yeterince biliyor ki! Kader her dakika yeni surprizler hazirliyor.Bir taksiye bindiniz ama oncekine binseydiniz bambaska olacakti, okuldan/isten 5 dk erken ciksaydiniz goruseceginiz kisiler, baslayabilecek iliskiler, firsatlar, bize sunulan bunca secenek, cogunda bilmeden sectiklerimiz...Hayat, biz planlar yaparken basimiza gelen seylerdir lafi cok dogru o yuzden.Birseyler yasadiginizda ya da ardi ardina yanlis seyler yaptiginizda, birseyler ters gittiginde, yogun hayalkirikliklarinda kendi kontrolumuzu elimize almak zor belki ama yalnizliga alisinca da onu birakmasi zor gelebiliyor... Yalniz olmak paylasmayi en aza indiren bir durum, paylasmayinca da paylasasi gelmiyor insanin bir sure sonra: duygularini, hislerini, gununun nasil gectigini...

Iste o sirada karsimiza cikan birisi ne derece yararli bir iliski baslatabilir ki? Yalniz oldugumuzda tam tersini soylesek de cogu zaman ihtiyac duydugumuz metroda kollarinda uyuyup sirf orada kalmak icin son duraga kadar gidebileceginiz, sahildeki kayaliklara oturup beraber kahve icebileceginiz, beraber cok salakca seylere gulebileceginiz, yaninda ozgur olabileceginiz, daral gelmeden cidden konusabileceginiz birisi  degil midir? Uzun zaman, tum bu yeni iliskiler icin acik oldugunuz donemde, bulustugunuz kisileri dusunun!!! Bir bulusmada muhabbet acabilmek cidden zor. Kafa yapinizin uyacagi, sinir olmayacaginiz, salak bulmayacaginiz birilerini bulmakta acayip zorlaniyoruz! Sonra no more dating dedigimiz donemde puufff karsimiza birisi cikiyor. Ve o oyle degil. Onunla konusabiliyorsunuz, hatta surekli onunla konusmak istiyorsunuz, o yaninda salakca davranabildiginiz, sizi elinizden tutup sahildeki kayaliga oturttuktan sonra kahvenizi ve suflenizi veren biri! Oysa siz kendinizi oldukca duygusuz hissediyorsunuz. Bu... normal mi?

The First Time i izleyince aklima bunlar geldi. Buyuk ihtimalle filmde anlatilanlar bunlar degildi. Ama ben kendi hayatima yormaya ve size oturup filmi anlatmaktansa kendi hayatimda olup bitenlerle, kendi duygularimla ozdeslestirmeye calistim!
Filmde de konusu gecen lisedeyken 20-30lu yaslarinda birileriyle cikmak sorunsali! Ronny gercekten bana ciktigim birini hatirlatti. Gercekten bazen aklimizdaki kisilikleri begendigimiz bedenlere koyup buna hoslanmak diyoruz!!!
Anlatilanlar seyler hic yabanci degil, esas kizin disarida opusememekten duydugu utangaclik (filmin sonunda bunu yeniyor :) ), ilk seferlerin verdigi bu muydu?! hissi. Bir yandan cevremizde her sey degisirken, buyurken, buyumeye adapte olusumuz, bunca kargasa... Bu kargasadan bizi uyandiracak birileri... Hoop bulduk! Ama bunun bir seylere donusmesi gerekli mi?
Bazi insanlar oyle kalmali ki, ne tamamen icinde hayatimin, ne de tamamen disinda. Onlarin yeri tam cizginin ustu olmali!
Hazir olmadigimiz zamanlarda karsimiza cikan, bizim icin ozel olabilecek insanlara duydugumuz kayitsizlik, evrenin bize verdigi buna hazir degilsin mesaji mi, yoksa bize gonderilen isareti tam anlamiyla anlayamamamiz mi?



Not: Bu yazida anlattiklarini anlamak istiyorum  diyorsaniz, The First Time filmini once izlemeniz gerekli.. Cunku ben bu filmi izledikten sonra, bende yarattigi duygulari yazmaya calistim... Dolayisiyla okudugunuz kesinlikle bir film elestirisi degildi! Daha cok benim yeni bir iliskiye baslayip baslamamakta duydugum kararsizlik, hissizlik ile izledigim filmin bagdastirilmaya calisilmasi, kotu, mix yapilmis hali. Aslinda The First Time, sadece, benim hayatimla kiyaslarsak daha az komik ama cok daha  romantik bir teenage filmi :) Tavsiye ederim.